Idemne potest esse dies saepius, qui semel fuit?

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. Quid de Platone aut de Democrito loquar? Eorum enim est haec querela, qui sibi cari sunt seseque diligunt. Est autem etiam actio quaedam corporis, quae motus et status naturae congruentis tenet; Non enim ipsa genuit hominem, sed accepit a natura inchoatum. Huius ego nunc auctoritatem sequens idem faciam. Duo Reges: constructio interrete. Prave, nequiter, turpiter cenabat; Rationis enim perfectio est virtus; An eum discere ea mavis, quae cum plane perdidiceriti nihil sciat?

Potius ergo illa dicantur: turpe esse, viri non esse debilitari dolore, frangi, succumbere. Ad corpus diceres pertinere-, sed ea, quae dixi, ad corpusne refers? A villa enim, credo, et: Si ibi te esse scissem, ad te ipse venissem. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Ita fit cum gravior, tum etiam splendidior oratio. In voluptate corporis-addam, si vis, animi, dum ea ipsa, ut vultis, sit e corpore-situm est vivere beate. At ille pellit, qui permulcet sensum voluptate. Sic enim censent, oportunitatis esse beate vivere. Nam Pyrrho, Aristo, Erillus iam diu abiecti. Sed ad bona praeterita redeamus. Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Sed ego in hoc resisto; Quae hic rei publicae vulnera inponebat, eadem ille sanabat. Contemnit enim disserendi elegantiam, confuse loquitur. Et certamen honestum et disputatio splendida! omnis est enim de virtutis dignitate contentio. Cur tantas regiones barbarorum pedibus obiit, tot maria transmisit? Quippe: habes enim a rhetoribus; Varietates autem iniurasque fortunae facile veteres philosophorum praeceptis instituta vita superabat. Comprehensum, quod cognitum non habet? Sin kakan malitiam dixisses, ad aliud nos unum certum vitium consuetudo Latina traduceret.

Quae cum dixisset paulumque institisset, Quid est?

Similiter sensus, cum accessit ad naturam, tuetur illam quidem, sed etiam se tuetur; Quorum sine causa fieri nihil putandum est. Sin laboramus, quis est, qui alienae modum statuat industriae? Ait enim se, si uratur, Quam hoc suave! dicturum. Cave putes quicquam esse verius. Ergo hoc quidem apparet, nos ad agendum esse natos. Confecta res esset. Si verbum sequimur, primum longius verbum praepositum quam bonum. Nam memini etiam quae nolo, oblivisci non possum quae volo. Hinc ceteri particulas arripere conati suam quisque videro voluit afferre sententiam.

Restinguet citius, si ardentem acceperit. An dolor longissimus quisque miserrimus, voluptatem non optabiliorem diuturnitas facit? Nam et a te perfici istam disputationem volo, nec tua mihi oratio longa videri potest. Tollitur beneficium, tollitur gratia, quae sunt vincla concordiae. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Iam id ipsum absurdum, maximum malum neglegi.